Χριστιάνα Γεωργιάδου – Υποψήφια Δημοτικός σύμβουλος Δήμου Δράμας
"Σήμερα γεννήθηκε ένα διαφορετικό παιδί.. Ένα παιδί που δε θα περπατήσει όπως τα άλλα.. Δε θα δει.. Δε θα ακούσει.. Δε θα αντιληφθεί..
Σήμερα μια μάνα χαμήλωσε τα μάτια για να μη δουν τα δάκρυα της ψυχής της.. Εκείνης της ψυχής που ξαφνικά απέκτησε ατσάλι για να μπορέσει να σταθεί σε όσα το μέλλον της, της έχει προδιαγράψει..
Αυτά τα παιδιά η κοινωνία θα τα περιθωριοποίησει.. Κι αυτή η μάνα θα πληγωθεί..
Αυτά τα παιδιά μη σας τρομάζουν.. Έχουν τις πιο αγνές ψυχές.. Κι αυτές τις μάνες να τις αγαπάτε λίγο περισσότερο.. Είναι οι μάνες που έχουν την πιο ζεστή και πιο γεμάτη αγκαλιά.. Ειναι οι μάνες που οι αντοχές τους δε θα στερέψουν ποτέ.."
Είναι όμως και οι μάνες που ζουν καθημερινά με την αγωνία: "Τι θ' απογίνει το παιδί μου εάν εγώ φύγω από τη ζωή;"
Είναι οι μάνες που από τα χείλη τους θα ακούσεις την "ευχή" να "φύγει" πρώτα το παιδί, για να μπορέσει να το φροντίσει μέχρι τη στερνή του στιγμή κι έπειτα να "αποκοιμηθεί" ήσυχη κι αυτή..
Όσο σκληρό κι αν ακούγεται.. Η μάνα που μεγαλώνει ένα παιδί με αναπηρία, ζει καθημερινά με το άγχος της επιβίωσης του παιδιού της μετά που θα "φύγει" η ίδια..
Σε αυτήν τη μάνα η κοινωνία πρέπει να στέκεται διπλά στο πλευρό της.
Έχει ανάγκη τη στήριξη, την καθοδήγηση, τη συμπαράσταση της πολιτείας. Η Κοινωνική Πολιτική αποτελεί βασικό πυλώνα της παράταξής μας. Από την επόμενη κιόλας ημέρα των εκλογών ως νέα Δημοτική Αρχή, πρώτη και τεράστιας σημασίας προτεραιότητα, για εμάς θα αποτελέσει η εύρεση και η απορρόφηση Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων για τη δημιουργία Δομών Αυτόνομης Διαβίωσης.
Στις Δομές Αυτόνομης Διαβίωσης, στελεχωμένες με το κατάλληλο εκπαιδευτικό κ επιστημονικό προσωπικό, παρέχεται η ευκαιρία στα Άτομα με Αναπηρία, να μάθουν να ζουν αυτόνομα εκτός οικογενειακού περιβάλλοντος. Δίνεται η δυνατότητα της ένταξής τους παίρνοντας τον έλεγχο της καθημερινότητάς τους, της σκέψης και των αποφάσεών τους με τη συμμετοχή τους σε ρόλους συνυφασμένους με την ενήλικη ζωή όπως συντροφικότητα, κοινωνικότητα, απασχόληση, διασκέδαση.
Παράλληλα δε λαμβάνεται υπόψη το δικαίωμα των ατόμων αυτών για αυτοπροσδιορισμό. Η αναπηρία δεν αφορά μόνο στα άτομα που τη βιώνουν..
Μας αφορά όλους.. Ίσως όχι τη δεδομένη χρονική στιγμή.. Ίσως αύριο.. Ίσως όχι εμάς προσωπικά αλλά κάποιον συγγενή, κάποιον φίλο, κάποιον γνωστό..
Η αναπηρία δεν πρέπει να τρομάζει..
Πρέπει να αποτελεί κίνητρο σεβασμού και θαυμασμού..
Για τα παιδιά μας..
Για μια Κοινωνία πιο "υγιή" συναισθηματικά..