Για την ημέρα της γυναίκας…στη χρονιά της πανδημίας.

Ένα χρόνο ακριβώς η χώρα ζει στην τροχιά της πανδημίας.

Ένα χρόνο τώρα οι γυναίκες εργαζόμενες στο δημόσιο σύστημα υγείας, αποτελώντας την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, έχουν σηκώσει στις πλάτες τους ένα απίστευτο φορτίο, τόσο στον εργασιακό τους χώρο όσο και στο οικογενειακό τους περιβάλλον.

Οι γυναίκες νοσηλεύτριες, οι γυναίκες γιατροί, οι γυναίκες τραυματιοφορείς, οι γυναίκες καθαρίστριες , οι γυναίκες τραπεζοκόμοι, οι γυναίκες διοικητικοί χρειάστηκε να προσφέρουν ατέλειωτες ώρες δουλειάς, να βιώσουν απίστευτες συνθήκες νοσηλείας, που θυμίζουν πόλεμο και να συμφιλιωθούν με αδιανόητους αριθμούς θανάτων ασθενών, να ζουν με τον διαρκή φόβο μην κολλήσουν και μολύνουν και τις οικογένειές τους, να νοσήσουν οι ίδιες και να στερηθούν τα χάδια και τις αγκαλιές των παιδιών τους, να χάσουν ακόμη και την ίδια τους τη ζωή από τον ιό, ενώ για όσες είναι και μητέρες να βρουν λύσεις –όσο φρόντιζαν για τους ασθενείς τους– για το που θα άφηναν τα παιδιά τους και ποιοι θα τα φρόντιζαν , όσο τα σχολεία είναι κλειστά.

Σε αυτές τις γυναίκες εργαζόμενες του δημόσιου συστήματος υγείας οφείλουμε, ειδικά φέτος, ένα τεράστιο ευχαριστώ. Η 8η Μαρτίου είναι ειδικά αφιερωμένη σε αυτές.