Παναγιώτης Κοτζαμπάσης: Το ¼ του 21ου αιώνα
Πιτσιρικάδες, όταν τις Κυριακές πηγαίναμε να δούμε τη ΔΟΞΑ, στο ημίχρονο από τα μεγάφωνα ακούγονταν μια διαφήμιση για ένα ρολόι, της οποίας το σλόγκαν ήταν «Καθιερώθηκε ως το ρολόι του 21ου αιώνα». Μέσα της δεκαετίας του 80, μια εποχή «γεμάτη από μέλλον», να σκέφτεσαι και να φαντάζεσαι τον επόμενο αιώνα.
Τα χρόνια πέρασαν, πέρασε και το Millenium και πλέον έχοντας σχεδόν ολοκληρώσει το πρώτο τέταρτο του αιώνα μας, προσπαθώ, όντας εκπαιδευτικός πλέον, να σκεφτώ και να αναλογιστώ τι πραγματικά έγινε τα τελευταία χρόνια στην πόλη μας. Τι έχει γίνει για τα σημερινά παιδιά, για τους σημερινούς εφήβους.
Το μεγάλο κακό είναι ότι σε αυτή την απορία, στων περισσοτέρων το μυαλό θα έρθει η Ονειρούπολη (της οποίας ούτε ένα domain name δεν αξιωθήκαμε να κρατήσουμε σταθερό στα χρόνια που πέρασαν και εν έτει 2023 έχει μια ιστοσελίδα της δεκαετίες του 80!). Μα η Ονειρούπολη ξεκίνησε το 2004! Εκεί μείναμε; Από ότι φαίνεται μάλλον ναι! Και δυστυχώς ακόμη κι η Ονειρούπολη δεν έκανε κανένα βήμα προόδου από τα πρώτα της χρόνια και μετά. Αντιθέτως τα παιδιά μας την επισκέπτονται για να ακούσουν αμφιβόλου ποιότητας τραγουδιστές και για να διασκεδάσουν σε ένα λούνα παρκ γεμάτο λαμπιόνια. Της δεκαετίας του 80.
Έχουμε την τύχη ως γονείς, να ζούμε στην πόλη του αθλητισμού και του πολιτισμού (τρομάρα μας!).
Έχουμε δύο κλειστά γυμναστήρια! Στο ΔΗΓΑ βέβαια όταν αθλούνται τα παιδιά μας και έξω βρέχει, μέσα έχουμε κουβάδες και πετσέτες! Στο Δ. Κραχτίδης δε, πηγαίνουμε να δούμε την ομάδα μας του χάντμπολ να παίζει Ευρωπαϊκά παιχνίδια (απουσία του Δημάρχου μας) και από την οροφή πέφτουν κομμάτια από την μόνωση! Ας μην μιλήσουμε για το προπονητήριο (μπαλόνι) στο οποίο άλλοτε δεν έχει πετρέλαιο και όταν φτάνει ο Απρίλιος δεν μπορεί να ζήσει μέσα ούτε κουνούπι!
Έχουμε και το Εθνικό (Δημοτικό) Στάδιο, του οποίου οι κερκίδες χρόνια παρουσιάζουν πρόβλημα αλλά ο τάπητας αντικαταστάθηκε! Κι έγινε και μπλε, όπως στα μεγάλα Ευρωπαϊκά στάδια! Άσχετα βέβαια με το χρονικό διάστημα που ήταν κλειστό και τα παιδιά μας έκαναν προπονήσεις (λασπομαχίες) στο γήπεδο του Ακρίτα Ν. Κρώμνης και με το γεγονός ότι είχε να αντικατασταθεί από την δεκαετία του 80 που βλέπαμε εκεί την Κονσταντίνοβα και την Ζαγκόρτσεβα!
Έχουμε και το υπέροχο κολυμβητήριο μας! Του γιοφυριού της Άρτας. Κλείσε, άνοιξε, ξανακλείσε. Πήρε άδεια, όχι δεν πήρε, πήρε προσωρινή κ.ο.κ. Όσοι κι όσες έχετε περάσει είτε ως αθλητές και αθλήτριες είτε ως γονείς μπορείτε να θυμηθείτε την οικτρή κατάσταση που επικρατούσε! Ούτε πρόβλεψη για τον καθαρισμό των υπέροχων χώρων από πλευράς του Δήμου Δράμας δεν υπήρχε (τουλάχιστον όταν τα δικά μου παιδιά ασχολούνταν με το κολύμπι)! Πηγαίνουν κι έρχονται γονείς και παιδιά στην Καβάλα να προπονηθούν! Και περιμένουμε την (καλοδεχούμενη) ιδιωτική πρωτοβουλία να μας φτιάξει κολυμβητήριο για να κόψουμε κορδέλες. Δυστυχώς δεν θα είναι και έτοιμο πριν τις εκλογές!
Να μιλήσουμε για τις καινούργιες παιδικές χαρές; Όπου τα χόρτα τριγύρω χαίρονται περισσότερο από τα παιδιά; Να μιλήσουμε για χώρους όπως ο Δημοτικός κήπος και η Αγία Βαρβάρα, όπου θα μπορούσαν και θα έπρεπε να είναι πόλοι έλξης των εφήβων με διάφορες χρήσεις; Να μιλήσουμε για τα σχολεία μας, όπου τα παιδιά κάνουν μάθημα ακόμη με λάμπες φθορίου και οι εκπαιδευτικοί παιδεύονται να έχουν ίντερνετ μέσα στις αίθουσες; Να μιλήσουμε για την καθαριότητα και την ανακύκλωση; Ακόμη και οι πεζοδρομήσεις της πόλης παραπέμπουν στην δεκαετία του 80, μιας κι από τότε ουσιαστικά έχει να γίνει κάτι σε αυτόν τον τομέα. Εδώ βέβαια πρέπει να πιστώσουμε στο Δήμο τον υπέροχο κόκκινο δρόμο και τα ψεκαστικά του ΒΑΑ. Άσχετα που κανείς δεν περπατά σε εκείνη την περιοχή όταν έχει ζέστη και δεν έχει πάρκινγκ για κανέναν. Για τα έργα Φυσικού Αερίου και τις λακούβες που αφήνουν πίσω τους οι εργολάβοι δεν μπορούμε να πούμε τίποτε, μιας και η άσφαλτος που υποχρεούνται να χρησιμοποιούν είναι ακριβή στις μέρες μας. Να μην τους πιέζουμε τους ανθρώπους!
Πώς μπορεί λοιπόν ένας Δήμος, όταν λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο, να δώσει ώθηση στα νέα παιδιά; Πώς μπορεί να δώσει κίνητρα ώστε να επιστρέψουν μετά τα φοιτητικά τους χρόνια;
Δυστυχώς, εάν αθροίσουμε τα χρόνια που κάποιοι πέρασαν ως Δήμαρχοι, Αντιδήμαρχοι, Αντιπεριφερειάρχες, Βουλευτές, Πρόεδροι Κοινοτήτων του Δήμου, του Επιμελητηρίου και λοιπών θέσεων από αυτήν την πόλη, ξεπερνάμε το ένα τέταρτο του αιώνα!
Κι αυτοί, οι ίδιοι άνθρωποι σήμερα έρχονται και χτυπούν ώμους και ζητούν την ψήφο των δημοτών. Έρχονται λίγες ημέρες πριν τις εκλογές να ανέβουν στα τρακτεράκια, να καθαρίσουν κάδους και σιντριβάνια, να μοιράσουν σακούλες στην λαϊκή αγορά και να λαϊκίζουν.
Το καταλάβαμε κύριοι! Έχετε μείνει στην δεκαετία του 80. Εσείς και ο λαΪκισμός σας! Και δυστυχώς εκεί έχετε αφήσει και τον Δήμο μας!
Μας κουράσατε όμως και ήρθε η ώρα νέοι άνθρωποι, με όραμα και όρεξη να δουλέψουν για το μέλλον της πόλης και των παιδιών της, ώστε τα επόμενα χρόνια ο Δήμος Δράμας να προχωρήσει! Συμπληρώνουμε το ένα τέταρτο του 21ου αιώνα και τα αυτονόητα, τα παρουσιάζετε ως έργα πνοής και ανάπτυξης!
Η Δράμα θα γυρίσει σελίδα!
Εκπαιδευτικός 1ου Γυμνασίου Δράμας
Υπ. Δημ. Σύμβουλος Δήμου Δράμας Project για τη Δράμα
