Αναπάντητα έμειναν τα ερωτήματα μας από την Δημ. Αρχή
Αναπάντητα έμειναν τα ερωτήματα του ProjectΔράμα 2020 για το ζήτημα της κατεδάφισης του σκοπευτηρίου- το όποιο αναδείξαμε έγκαιρα αφού δε μας δεσμεύει κάτι από το παρελθόν, ούτε έχουμε ουρές επί του θέματος- αφού ο Δήμαρχος κατέφυγε σε ένα επικοινωνιακό σόου για να καλύψει την ένδεια των επιχειρημάτων του.
Αναρωτήθηκε από πού πρέπει να ζητήσει συγγνώμη, όπως του υποδείξαμε, αλλά ξέχασε να ζητήσει συγγνώμη για το γεγονός ότι επί 24 μήνες η δημοτική του αρχή αδιαφόρησε πλήρως και δεν μπόρεσε να βρει ούτε την υποτυπώδη λύση του κοντέινερ, στην οποία κατέφυγε υπό την κατακραυγή τοπικών ΜΜΕ (Μάιος 2016) και του επερχόμενου ολυμπιακού μεταλλίου – για το όποιο όλη η πόλη βοούσε, και μόνο ο Δήμαρχος δεν ήξερε ˙ ξέχασε να ζητήσει συγγνώμη για την αρνητική δημοσιότητα που έφερε η αψυχολόγητη κίνηση του να γκρεμίσει το άθλιο, υποτυπώδες αλλά μόνο υπαρκτό ακόμα σκοπευτήριο. Και τη συγγνώμη πρέπει να τη ζητήσει από τους αθλητές της σκοποβολής για τη χρόνια έλλειψη ενδιαφέροντος και από όλους τους Δραμινούς για την αρνητική δημοσιότητα!
Θέσαμε ερώτηση για την επιχορήγηση του Φεστιβάλ από ευρωπαϊκό πρόγραμμα, και το τι ενέργειες έχουν γίνει. Είναι αδιανόητο, σε μια εποχή που τα κονδύλια βαίνουν μειούμενα συνεχώς, να ακούμε στην εκπνοή της Διοίκησης του οργανισμού για χορηγικά προγράμματα που θα γίνουν και για προσπάθεια να βρεθούν χρήματα. Είναι αδιανόητο να μη γίνεται συστηματική προσπάθεια να απορροφηθούν από όπου είναι δυνατόν και να μην πιέζονται οι αρμόδιες αρχές να διαθέσουν περισσότερα κονδύλια. Είναι αδιανόητο να μην αντιλαμβανόμαστε το φεστιβάλ με εξωστρέφεια και να αρνούμαστε να σκεφτούμε έστω τις οικονομικές δυνατότητες που μπορεί να μας δώσει. Είναι αδιανόητο να εξαντλείται η προσπάθεια να επιχορηγηθεί το φεστιβάλ σε προφορική επικοινωνία, χωρίς περαιτέρω πίεση! Και είναι, τέλος, αδιανόητο να αντιμετωπίζεται η προσπάθεια των παρατάξεων να βοηθήσουν ουσιαστικά το θεσμό, ως «τακτική της σουπιάς» και άλλα τέτοια φαιδρά.
Το δε «επιτυχημένο» μοντέλο διμήνων του φεστιβάλ θέλει να αντιγράψει και ο πρόεδρος της ΔΕΚΠΟΤΑ, αφού κρατάει για τον εαυτό του το προνόμιο να προσλαμβάνει με προσωπική του απόφαση τα άτομα αυτά. Επίσης εναντιωθήκαμε στο ακατανόητο και «ολοκληρωτικής» χροιάς άρθρο του νέου ποινολογίου που απαγορεύει σε εργαζομένους της επιχείρησης να ασκούν κριτική κατά της διοίκησης, προφορική ή γραπτή, με ασεβείς χαρακτηρισμούς. Το πλέον προβληματικό είναι η αντίληψη που φαίνεται από τέτοιου είδους διατυπώσεις, η αλαζονεία που ακόμα και εκεί αποτυπώνεται!
Θέσαμε επίσης το θέμα της οδού Σίνα, την απαράδεκτη εικόνα της οποίας ο Δήμος πρέπει να φροντίσει επιτέλους, το αίτημα να ανοίγει κάποιες ώρες την Κυριακή, ημέρα αργίας, το εθνικό στάδιο για μαζικό αθλητισμό- απάντηση δεν πήραμε- το πολύ σημαντικό ζήτημα της αξιοποίησης στρατοπέδων, τώρα που ψηφίστηκε ευνοϊκός νόμος- απάντηση δεν πήραμε. Συναινέσαμε στην καινούρια τοποθεσία των νέων νεκροταφείων, παρά τις πολλές καθυστερήσεις και αυτής της δημοτικής περιόδου, και στις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις ενόψει της βιοκλιματικής ανάπλασης της 19ης Μαΐου και προτείναμε διαβούλευση και ενημέρωση των κατοίκων. Είχαμε επίσης την ευκαιρία να επαναλάβουμε το αίτημα μας για τη σύνδεση της βιοκλιματικής με την ανάδειξη του χειμάρρου Μοναστηρακίου, που ακόμα εκκρεμεί.
Οι οικονομικά δύσκολοι καιροί δεν μπορούν να αποτελέσουν άλλοθι για μια δημοτική αρχή που εξελέγη εν μέσω κρίσης και οικονομικών δυσκολιών. Ο κύριος Μαμσάκος και οι σύμβουλοι τουπροφανώς δεν ήταν προετοιμασμένοι αλλάξουν το μοντέλο του Δήμαρχου – επαίτη της κεντρικής εξουσίας, αλλά δεν μπορούν να εγκλωβίζουν το Δήμο σε αυτό το ξεπερασμένο πρότυπο πλέον. Και δυστυχώς καιρός για να αλλάξουν δε φαίνεται να υπάρχει!
