Μεταφορά της λαϊκής αγοράς: πώς, πότε, με ποιο τρόπο

Του Αλέξανδρου Τσιαμπούση, επικεφαλής του Project Δράμα 2020

Λαμβάνω καθημερινά αρκετά τηλεφωνήματα και μηνύματα σχετικά με την πολιτική επικαιρότητα της Δράμας και, βεβαίως, την καθημερινότητα του Δήμου. Προβλήματα, σκέψεις, προτάσεις και συσκέψεις με τους συνεργάτες μου στην παράταξη, καταλήγουν, ορισμένα σε δελτία τύπου, άλλα σε ερωτήσεις στο δημοτικό συμβούλιο, κάποια σε τοποθετήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Εδώ και μέρες, ήθελα να σχολιάσω την απόφαση δημιουργίας παράλληλης λαϊκής αγοράς στο χώρο της Ανάπλασης, για την περίοδο που αφορούν τα μέτρα για την αντιμετώπιση του Covid-19. Το απέφυγα, επίτηδες, γιατί ήθελα να δω πώς θα πάει η πρώτη Πέμπτη. Όσοι με ξέρουν, ασφαλώς, γνωρίζουν ότι αυτό δεν το κάνω για να σταθμίσω αντιδράσεις και να τοποθετηθώ αναλόγως. Είμαι άνθρωπος που δεν φοβάται να πει την άποψή του, όταν αυτή θεωρώ πως είναι τεκμηριωμένη, ακόμη και όταν είναι αντιδημοφιλής.

Να δούμε πρώτα πώς προέκυψε αυτή η παράλληλη λαϊκή, τι σημαίνει παράλληλη λαϊκή και για πόσο θα διαρκέσει. Μέσα στην πληθώρα των απαραίτητων νομοθετημάτων για την αντιμετώπιση του Covid-19 και για την προστασία του πληθυσμού, μια από αυτές έδινε το δικαίωμα στους δήμους να διοργανώσουν παράλληλες λαϊκές αγορές, όπου λειτουργούσε μόνο μία, για να μοιράσουν τον συγχρωτισμό σε αυτές. Όσο διαρκούσε η απαγόρευση των εμπόρων από την παρουσία τους στη λαϊκή αγορά, το παραδοσιακό παζάρι της 19ης Μαΐου εξακολουθούσε να γίνεται στον ίδιο χώρο, μόνο με την παρουσία παραγωγών και εμπόρων νωπών προϊόντων, με αποστάσεις μεταξύ τους και η αλήθεια είναι ότι δε δημιουργήθηκαν ιδιαίτερα προβλήματα.

Όταν μπήκαν στο παιχνίδι και οι έμποροι όμως, τέθηκε το ερώτημα αν θα σπάσουμε στα δύο παραγωγούς και εμπόρους (μισοί την μια Πέμπτη και οι άλλοι μισοί την επόμενη) ή θα κάνουμε χρήση της διάταξης για τις παράλληλες λαϊκές. Και επειδή πολλοί με ρώτησαν τη γνώμη μου και είδα, συγχρόνως, τοποθετήσεις από άλλες παρατάξεις για το θέμα, να ξεκαθαρίσω ότι η απόφαση για τις παράλληλες αγορές ήταν του δημάρχου και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, βάσει νόμου. Ωστόσο, στην άτυπη συζήτηση που έγινε στην τελευταία οικονομική επιτροπή, δεν εκφράστηκαν αντιρρήσεις για την ουσία της διεξαγωγής παράλληλων λαϊκών αγορών. Ίσα ίσα, θα έλεγα ότι μάλλον συμφωνούσαν όλοι, εκφράζοντας ορισμένοι ανούσιες, τελικά, παρατηρήσεις για το αν θα ξεκινήσει λίγα μέτρα πιο δυτικά ή πιο ανατολικά.

Παράλληλη λαϊκή αγορά σημαίνει ότι στον ένα χώρο (τον παραδοσιακό της 19ης Μαΐου) γίνεται η αγορά για τα φρούτα, λαχανικά και τα υπόλοιπα φρέσκα προϊόντα και στον άλλο χώρο (της Ανάπλασης) γίνεται η εμπορική αγορά. Με αυτήν την χωροθέτηση εξαλείφονται οι όποιες αδικίες, αφού όλοι όσοι πουλάνε ίδια προϊόντα βρίσκονται στον ίδιο χώρο.

Τρίτον, πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η διεξαγωγή παράλληλων λαϊκών αγορών είναι μία απόφαση περιοδική και θα διαρκέσει έως ότου λήξει η εφαρμογή των μέτρων που έχει λάβει η κυβέρνηση για αποφυγή του συγχρωτισμού. Δεν μπορεί να γίνει και αλλιώς, αφού στη Δράμα έχουμε μια λαϊκή βάσει νόμου και στο δημοτικό συμβούλιο έχει καθοριστεί ο χώρος και ο τρόπος λειτουργίας. Για να αλλάξει οτιδήποτε από τα παραπάνω, απαιτούνται νέες αποφάσεις των αρμόδιων οργάνων.

Διαβάζω σήμερα απόψεις και ακούω, από διάφορους, προτάσεις για μόνιμη λειτουργία της λαϊκής στην Ανάπλαση. Να θυμίσω σε αυτό το σημείο ότι προεκλογικά, όπου το πολιτικό κόστος είναι μεγάλο, αλλά, θεωρητικά οι παρατάξεις καταθέτουν στους δημότες την πρότασή τους για τη διοίκηση του δήμου, η μόνη παράταξη από αυτές που διεκδίκησαν, βάσει αποτελεσμάτων, τη δημαρχία, που μίλησε ανοιχτά για μεταφορά της λαϊκής αγοράς από τη 19ης Μαΐου ήταν το Project Δράμα 2020. Τι θα γίνει λοιπόν τώρα;

Ξαναλέω, αρχικά, ότι δε συζητάμε για δύο λαϊκές αγορές. Άρα, οι προτάσεις που εξετάζονται είναι δύο. Θα μεταφερθεί όλο το παζάρι στην Ανάπλαση ή θα μείνει εκεί που είναι σήμερα χωροθετημένο; Πρώτον, θεσμικά μιλώντας, χρειάζονται νέες αποφάσεις από τα αρμόδια όργανα, όπως αναφέρω και παραπάνω. Δεύτερον, θα πρέπει να οριοθετηθεί και να προετοιμαστεί ο νέος χώρος, αν τελικά επιλεγεί να γίνει η μεταφορά της λαϊκής στην Ανάπλαση. Τρίτον, ο όποιος σχεδιασμός πρέπει να είναι ολοκληρωμένος, να προβλέπει τις υποδομές που απαιτούνται και να απαντά στις σύγχρονες προκλήσεις μιας υπαίθριας αγοράς και όχι να αφορά τη συνέχιση ενός «τούρκικου» παζαριού. Τέταρτον και σημαντικότερο, κατά την άποψή μου, η απόφαση να είναι προϊόν μιας συζήτησης με τους εμπόρους και τους παραγωγούς της λαϊκής, με τους καταστηματάρχες της 19ης Μαΐου, πολλοί από τους οποίους έχουν επενδύσει στην περιοχή, με τον εμπορικό σύλλογο, με τα αστικά λεωφορεία, με τους ταξιτζήδες και, πάνω από όλα, με τους κατοίκους της Δράμας, σε μια ευρεία διαβούλευση, που θα χρησιμοποιήσει τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα.

Η προσωπική μου άποψη, αλλά και η θέση της παράταξης, της οποίας έχω την τιμή να είμαι επικεφαλής, του Project, είναι ότι το παζάρι πρέπει να φύγει από τον παραδοσιακό του χώρο, την 19ης Μαΐου, παρότι είναι αλήθεια ότι θα χαθεί λίγο από το χρώμα που αυτό έδινε κάθε Πέμπτη στο κέντρο της Δράμας. Και πιστεύω ότι η Ανάπλαση μπορεί να καλύψει τις βασικές υποδομές για να μεταφερθεί εκεί, παρέχοντας πολλά περισσότερα πλεονεκτήματα από τη σημερινή του θέση, με βασικότερο την ασφάλεια. Ωστόσο, όπως αναφέραμε στο προεκλογικό μας πρόγραμμα και ανέλυσα και παραπάνω, αυτό δεν μπορεί να είναι απόφαση που λαμβάνεται σε μια νύχτα. Και, φυσικά, είναι ανεπίτρεπτο να χρησιμοποιείται μια ιδιαίτερη περίοδος, όπως αυτή που ζούμε το τελευταίο τρίμηνο, ως πρόφαση για να κάνει η δημοτική αρχή κάτι, που δεν τολμούσε να κάνει όλα τα προηγούμενα χρόνια, φοβούμενη το πολιτικό κόστος.

Σίγουρα, η περιοδική μεταφορά ενός τμήματος της λαϊκής αγοράς για κάποιες Πέμπτες μπορεί να μας δώσει μια εικόνα και να «διαβάσουμε» τυχόν προβλήματα. Να χρησιμοποιηθεί δηλαδή ως μια πρόβα. Ο δήμαρχος όμως μάς έχει συνηθίσει στην ατολμία του, η οποία τον οδηγεί, όταν παίρνει αποφάσεις, αυτό να το κάνει απερίσκεπτα και χρησιμοποιώντας, πολλές φορές, λάθος μεθοδολογία. Θυμηθείτε το «προπονητήριο» της Άννας Κορακάκη, που το γκρέμισε την επόμενη μέρα του χρυσού της μεταλλίου στην Ολυμπιάδα του 2016 και θα καταλάβετε τι εννοώ.

Σε κάθε περίπτωση, η όποια απόφαση, κατά την άποψή μου, πρέπει να ληφθεί έπειτα από συζήτηση μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα που θα ορίζει πότε θα γίνει η μεταφορά (για παράδειγμα, μετά από ένα εξάμηνο ή δωδεκάμηνο), λαμβάνοντας υπόψη όσους εμπλεκόμενους θίγονται από την απόφαση που θα παρθεί και αν θα δοθούν από το δήμο και ποια θα είναι αυτά, τυχόν ανταποδοτικά μέτρα, για να τους στηρίξει (αστική ανάπλαση της 19ης Μαΐου, πεζοδρομήσεις, κίνητρα για μεγαλύτερη εμπορικότητα της περιοχής, μείωση για κάποιο διάστημα των δημοτικών τελών κτλ).

Η συζήτηση για τη μεταφορά της λαϊκής αγοράς από την 19ης Μαΐου στην Ανάπλαση (ή αλλού) επιτέλους άνοιξε και επίσημα. Έστω κι αν έγινε με άκομψο τρόπο, λόγω του φόβου της δημοτικής αρχής να κοιτάξει στα μάτια τους εμπλεκόμενους και να αντιμετωπίσει το πολιτικό κόστος μιας τέτοιας απόφασής της. Η τελική απόφαση θα καθορίσει τον μελλοντικό χαρακτήρα της πόλης, αλλά και το επιχειρηματικό μέλλον ανθρώπων ή και οικογενειών. Και για αυτό πρέπει η συζήτηση αυτή να γίνει με μεγάλη υπευθυνότητα και σοβαρότητα. Και, γιατί όχι, αυτή να είναι η πρώτη απόφαση που θα ληφθεί με ένα δημοτικό δημοψήφισμα.

 

Please follow and like us:
fb-share-icon